کتاب مَلِک گرسنه

کتاب مَلِک گرسنه :
«مَلِک گرسنه» حکایت کودکیِ شمس است و تَرک خانواده، جابه‌جایی و یک‌جا نماندن، بستگی با مشایخ هم‌روزگار و ‌گسستگی از آنان، و سرانجام برخورد و آمیختن او با مولانا.
حکایت کیمیایی است که بر مولانای واعظ و فقیه می‌ریزد و از او عارف و شاعر می‌آفریند. حکایت ربودن مولانا از «چنگال قومی ناهموار» و ستیز با آنان است، حکایت طالبی است که مطلوب می‌شود.
حکایت دعوی «بزرگتر، بلندتر، بلندتر، بلندتر» کردن است
شمس از مولانای «خام» شاعری پخته می‌سازد و به این بسنده نمی‌کند. قونیه را ترک می‌کند تا مولانا را به «آتش» کشد. شمس می‌رود. مولانا نی نیسان می‌شود، خود شمس می‌شود و از جدایی‌ها حکایت می‌کند. پس از عارف جان سوخته و در جستجوی مولانا، نهال تجدد، این بار، بر اساس مقالات شمس تبریزی، تقویم شمس را با کلام خود او می‌نویسد.