کتاب تمام آنچه پسر کوچولویم باید درباره ی دنیا بداند

کتاب تمام چیزهایی که پسر کوچولوی من باید درباره‌ی دنیا بداند:

کتاب تمام چیزهایی که پسر کوچولوی من باید درباره‌ی دنیا بداند نوشته فردریک بکمن، نویسنده مشهور اروپایی است. او در این کتاب طنز همیشگی‌اش را با جسارت بی‌نظیرش ترکیب کرده و متنی غافل‌گیر کننده می‌نویسد.

امیدواریم مبارزه برای تساوی حقوق، هرگز به جنگ بین جنسیت‌ها تبدیل نشود. هرگز باور نکنی که حقوق و اختیارات و آزادی‌های یک زن کمتر از توست و برای کار مشابهی که انجام می‌دهد، نباید به اندازه تو دستمزد بگیرد، و به ذهنت خطور نکند که می‌توانی به این نتیجه برسی که در آینده دیگر لازم نیست در را برای خانم‌ها باز نگه داری. و این که یک مرد نمی‌تواند هم‌زمان جنتلمن باشد، و از حقوق مساوی هم برخوردار باشد.

مادربزرگ‌هایت به تو یاد خواهند داد که این مسئله بی‌پایه و اساس است. چون درست است که می‌توانیم از نسل پدربزرگ‌هایت تعریف کنیم، ولی اگر زنان‌شان از آن‌ها پشتیبانی نکرده بودند، هیچ وقت آن قدر زمان در اختیار نداشتند که بخواهند درباره دنیا همه چیز را یاد بگیرند.

فردریک بکمن (Fredrik Backman)، وبلاگ‌ نویس و نویسندۀ جوان و بسیار موفق سوئدی است. اولین اثر او، مردی به نام اُوِه است که در سال 2012 وارد بازار کتاب سوئد شد و بلافاصله با فروشی بیش از ششصد هزار نسخه، در صدر پُرفروش‌ترین کتاب‌های سال قرار گرفت. این اثر در سال 2014 به زبان آلمانی ترجمه شد و بازار کتاب این کشور را هم تسخیر کرد و به فروش میلیونی دست یافت.

در بخشی از کتاب تمام چیزهایی که پسر کوچولوی من باید درباره‌ی دنیا بداند (Alles was mein kleiner Sohn uber die Welt wissen muss) می‌خوانید:

صبح زود است و من از خواب بیدار می‌شوم. کمی بعد از ساعت پنج، تو را از جا بلند می‌کنم. با تو به راهرو می‌روم. با انگشت پا به در ضربه می‌زنم. سرم به لامپ می‌خورد. وارد حمام می‌شوم. بدنم طوری با لیف‌های روی‌ هم چیده‌ شده تماس برقرار می‌کند ‌که آن‌ها روی زمین می‌ریزند. سعی می‌کنم با یک دست تو را روی میز پوشک محکم نگه دارم و هم‌ زمان خم می‌شوم تا لیف‌ها را از روی زمین جمع کنم. دستم ناخواسته به چشمت می‌خورد. تو عصبانی می‌شوی. سرم از پایین به میز می‌خورد. رویم را بر می‌گردانم تا شیر آب را باز کنم، در همان حال دستم به دو شیشه عطر می‌خورد و آن‌ها کج می‌شوند و داخل دست‌شویی می‌افتند. یکی از شیشه‌ها می‌شکند. شلوارت را روی زمین می‌گذارم. سعی می‌کنم با یک دست تو را روی میز پوشک محکم نگه دارم و با دست دیگرم لیف را مرطوب کنم، بدون این که دستم را با خرده‌ شیشه‌ها ببرم، و در همان حال سعی می‌کنم چیز بیشتری را از داخل کمد حمام واژگون نکنم، سعی می‌کنم با انگشتان پایم شلوارت را از روی زمین بلند کنم. وقتی در نهایت موفق می‌شوم شلوارت را پایت کنم، متوجه می‌شوم که پوشکت را عوض نکرده‌ام! دوباره شلوارت را در می‌آورم، ناخواسته پایم به سطل تقریبا بزرگی می‌خورد که داخلش انواع قوطی‌های کرم‌ چیده شده است. سعی می‌کنم قوطی‌ها را یکی پس از دیگری با انگشتان پا جمع کنم. در همین حال انگشت دستم ناخواسته وارد بینی‌ات می‌شود. تو خشمگین می‌شوی.